ابن واقعیت زندگی است که انسانها با همند وتنهایند.
آدمی البته کسانی که میدانند که نمیدانندهمواره زندگی رامثل کفش تنگی در پا میبینند.وهمواره میل به بازگشت دارند به قول په گی: بیایید به کودکی باز گردیم
چرا چون کودکی دورانی است پر از معصومیت وپاکی که در ان غل وغش نیست.در کودکی به قول مهدی اخوان ثالث اگردست محبت سوی کس یاز ی به اکراه آورد دست از بغل بیرون نیست.ولی این را بدان ای دوست که زندگی راه است نه منزلگه
زندگی شدن است نه بودن وماندن.زندگی آب است آب اگر راکت بماند بوی گند می گیرد و زلال آبی اش افسرده میگردد.باید حرکت کرد .تا کجا نمیدانم ولی باید رفت
تا کجا تا چند